Wim Kroesbergen

donderdag, februari 15, 2007

Experiment


Er heerst een bedriegelijke rust. Er lijkt tijd te zijn voor allerlei nieuwe dingen. Het leven gaat z'n gangetje, maar dat is allemaal de buitenkant! Ondertussen is het piekeren en ronddolen in de dwaze wereld die fantasie heet. Er staan maagdelijke doeken in mijn atelier. Allemaal vierkant van formaat in diverse formaten en jawel... allemaal 3-D!!! Dat wordt dus op de zijkant doorschilderen. Ik ben er nooit echt een voorstander van geweest maar vooruit, ik ben ook maar een mens. Een mens dat wil experimenteren. En terwijl de tijd rustig voortgaat word ik onrustig door het besef dat daardoor bij mij de tijd gaat dringen om begin april weer mooie nieuwe dingen te kunnen laten zien op de eerste kunstbeurs van het jaar. Ik houd het mijn leerlingen altijd voor; "Een kunstenaar moet lijden...?!" Dus ik lijd! Ik smijt met verf, maar ook ben ik uiterst voorzichtig op een aquarelachtige manier. Kortom zie hier de eerste details van weer een heel nieuw experiment.

zondag, februari 11, 2007

Feestje



Gisteren vierde onze oudste kleindochter Sterre haar verjaardagsfeestje. Drie jaar is ze alweer geworden. Iedereen was er, opa's en oma's, tantes en ooms, nichtjes en neefjes en van iedereen kreeg ze een kado. Een fiets, een kinderlaptop, voorleesboeken, puzzels en een Barbypop, een balletpakje met spitzen en beenwarmers, een prinsessenjurk, kortom teveel om op te noemen. De feesttaart met drie kaarsjes erop moest natuurlijk uitgeblazen worden en iedereen zong Lang zal ze leven in de gloria......

vrijdag, februari 09, 2007

Bezoek


Ik had net de schijfjes rookworst in de erwtensoep gedaan toen er op de deur werd geklopt. Dochter Vendie en kleindochter Miloe kwamen onverwacht op bezoek. De twee neusjes kwamen meteen op de heerlijke geur van de soep af. "Nog even wachten dan mag je zometeen proeven van opa's echte erwtensoep" beloofde ik. Miloe ging al snel naar de bekende schatkist en begon deze leeg te halen. Overal speelgoed op de grond en zij er tussen in. Nadat we thee hadden gedronken wilde Vendie de erwtensoep wel eens proberen. Gelukkig werd ze goedgekeurd. Toen heb ik nog maar weer eens een aantal foto's gemaakt waarbij ook deze van moeder en dochter. Wat een blauwe ogen nietwaar? Waar hebben ze die mooie kijkers toch van.

donderdag, februari 08, 2007

Sneeuw


Een zware lucht voorspelde vanmorgen niet veel goeds. En rond een uur of elf begonnen de eerste kleine vlokken neer te dwarrelen. Het landschap begon langzaam van kleur te veranderen en rond het middaguur lag er al een witte wollige deken van een paar centimeter. En het bleef maar doorgaan, dikke zware vlokken maakten de takken van de bomen zwaar en deed ze gevaarlijk doorbuigen. Op dit moment zijn de buien naar het noorden getrokken en is het droog. Wat achterbleef is een prachtig landschap om ons heen met een sneeuwlaag van wel tien centimeter dik.

maandag, februari 05, 2007

Ama voor een trotse oma


Gisteren hebben we weer de tocht naar het hoge Noord-Oosten ondernomen. Lisa lag nog te slapen toen we in Emmer-Compascuum bij Harry en Marijke aankwamen. Maar dat duurde niet lang. Nadat ze door haar papa uit bed was gehaald en een boterhammetje had gegegeten besloten we maar eens een wandeling langs een van de Drentse kanalen te gaan maken. Het was guur weer maar dat vond Lisa niet erg. Warme jas, muts en handschoenen wat wil je nog meer? Onderweg kletste ze honderduit. En opa kan ze al een paar weken zeggen. Tenminste ze zegt dan Apa maar omdat ze dan naar mij wijst weten we dat het opa is. Oma had ze tot op dit moment nog niet gezegd maar toen we weer dicht bij huis waren zei ze opeens Ama en wees naar Trijntje. Een trotsere oma kom je nu nergens meer tegen.

vrijdag, februari 02, 2007

Expositie Houtrak


Vandaag hebben we de expositie ingericht in het clubhuis van de golfclub Houtrak in Halfweg. In samenwerking met de leden van de kunstcommissie, Marja Vallenduuk en Nanny Stern waren we spoedig goed op weg. Tussendoor kennis gemaakt met niemand minder dan Willem van Hanegem die zijn tijd verdreef aan het biljart, wachtend op zijn golfmaatje. In zijn, niet te miskennen, woorden gaf hij ook nog wat aanwijzingen voor het ophangen van een van de schilderijen. De schilderijen komen in deze bijzonder sfeervol aangeklede accomodatie heel erg goed tot hun recht. Ik ben dan ook zeer tevreden met de werken die we uiteindelijk een plaats aan de muur hebben gegeven.