De uiterwaarden

Vandaag zijn we gaan wandelen in de uiterwaarden langs de Rijn bij Wijk bij Duurstede. Niet te vergelijken met afgelopen donderdag maar ook nu stond er een stevige wind. De schuimkopjes op de golven spraken boekdelen. Als je de lucht goed bestudeerd merk je dat de winter nu echt in aankomst is. De zwaar bewolkte lucht brak op enig moment open en zonnestralen bepaalden het licht in het landschap. Snel een foto gemaakt. Tegenlicht, niet gemakkelijk maar o zo mooi! Kijk maar.

Een klein tipje nog

Gisteren en vandaag heerlijk gewerkt aan de laatste twee schilderijen uit de serie voor Houtrak. Nu het droogproces en dan morgen de laatste toetsen toevoegen. Ik ben reuze benieuwd naar de reacties van de mensen. Om jullie nieuwsgierigheid te bedwingen licht ik hier nog een klein tipje van de sluier op. Over twee weken zijn al deze schilderijen op mijn website te bewonderen. Nog even geduld dus.

De Hoge Ginkel

Gisteren hebben we in alle vroegte de wandelschoenen aangetrokken. We besloten de omgeving van "De Hoge Ginkel" maar weer eens te gaan verkennen. Grote kans dat we op dit vroege uur wat reewild zouden kunnen tegenkomen. Tegenwinds dwaalden we richting Utrechts Spoor, de bosbouwers hebben de laatste weken veel werk verricht. In diepe modderige geulen hebben de grote banden van de tractoren de normaal goed begaanbare paden verandert. Sommige omgezaagde bomen liggen nog als horden voor onze voeten. In de modder zien we verse sporen van een ree. Opletten nu. We komen op de, prachtig door de laag staande zon beschenen, beukenlaan richting Amerongen. Ineens wordt de rust verstoord door een tiental voorbijrazende mountainbikers. Weg reewild! Jammer, linksaf dan maar, omhoog naar de stilte van "De Hoge Ginkel". Bij het huis hebben we een prachtig uitzicht richting Amersfoort en zien de op vele kilometers staande watertoren van Woudenberg in de zon glinsteren. Een koppel kwetterende koolmezen vliegt met ons mee richting Bergweg. Op de parkeerplaats is het een drukte van belang. Heel veel mountainbikers! We laten ze snel achter ons en volgen de wildwissels. Het is midden winter maar de zonnestralen gaan we al voelen op onze rug. Na drie kwartier zijn we bij "Nieuw Amerongen". Nog tien minuten dan zijn we weer thuis en wacht ons een heerlijke kop erwtensoep.

Tipje van de sluier

Na weken intensief werken kan ik nu een klein tipje van de sluier oplichten. Straks als de expositie bij Houtrak een feit is zal ik de schilderijen in het geheel op mijn website zetten. Nu moeten jullie het nog even doen met wat details. Het is ook nog niet helemaal klaar, er staan nog twee maagdelijke doeken van 100 x 120 cm. Als ik bij de andere vijf schilderijen waar ik nu mee bezig ben de finishing touche klaar heb, ga ik me met deze laatste doeken bezig houden en dan hoop ik alles op mtijd af te hebben voor een sprankelijke expositie. Verwonder je hier maar vast op nieuwe vormen en nieuwe kleuren in deze detailopnamen. Je ziet dat ik weer heel erg pastieus bezig ben geweest. Stevige verf aangebracht met paletmes. Sommige stukken ook droog in droog met het penseel opgebracht. Water, vuur en lucht zoals gebruikelijk in een cosmische uitvoering.

Mantinger Veld

Gisteren hebben we ons favoriete Mantinger Veld weer eens bezocht. Het was er stil. Zo stil dat je deze stilte kon horen! Alle geluid werd gedempt door de gestaag vallende motregen. Het was genieten van de wijdsheid van het landschap, van de prachtige vennen, van de honderden grillig gevormde jeneverbesstruiken. Elk moment konden de "Witte Wieven" achter een van die struiken tevoorschijn komen. Over een poosje zullen we hier eens met onze kleindochters heengaan en zal ik ze vertellen over wat die "Witte Wieven" hier allemaal uitspoken. Trouwens er woont hier ook een Boutervolk, maar daarover later meer.

Lieve

Ja hoor, het lukt weer. Ik heb een aantal weken geen berichten kunnen plaatsen door het doodeenvoudige feit dat ik geen idee meer had hoe ik moest inloggen. Gebruikersnaam??? Weet ik veel!! O jee en dan ook nog een password. Ergens had ik dat natuurlijk wel opgeschreven maar waar? Gelukkig ben ik in het bezit van een vrouw die briefjes met dit soort notities wel weer terug weet te vinden. En met behulp van mijn allerliefste dochter die het mij gisteren gewoon weer even uitlegde ben ik nu weer online. Dan volgt nu een opsomming van de dingen die belangrijk zijn om te vermelden:
Zaterdag 9 december j.l. zijn Trijntje en ik naar Halfweg geweest om de lokatie te bekijken van mijn volgende expositie. En omdat we toen toch in de buurt waren zijn we bij Freek, Mirella en Sterre aangegaan. Dat was een verrassing want opa kon meteen een schort aantrekken en met zijn zoon de maaltijd gaan bereiden. De samenwerking tussen vader en zoon in de keuken maakte dat er binnen een uur een geweldige bamischotel op tafel stond met alles erop en eraan. Veertien dagen later net voor Kerst, op zondag 24 december 2006 werd ons vijfde kleinkind geboren. Zusje van Sterre, een prachtig meisje met een naam om te zingen, Lieve. Hier zie je een trotse opa met dat kleine stukje mens van een paar uur oud. En ik zing: "Lieve, lieve lieve lieve Lieve" en wieg het kindje in mijn armen. Het is een heel bijzonder kind en dat is het.

Zusje Sterre is door tante Vendie van vlechtjes voorzien en daar moest ik natuurlijk ook even een foto van maken.

Trijntje en ik wensen iedereen een heel gelukkig en creatief nieuwjaar!!