Ilse, she-devil uit Barger-Compascuum

Gisteren waren wij weer eens in het Noordoosten voor de nodige familiecontacten. Serieuze gesprekken werden ogenblikkelijk gestaakt toen onze kleindochter Ilse op de arm van haar moeder binnenkwam. Met haar ontwapenende lach en vrolijk gekir had ze meteen al onze aandacht. De tafel werd ontruimd van alle breekbare en onvervangbare volwassen spullen en daarvoor in de plaats kwam wat speelgoed tevoorschijn. Wij, volwassenen begonnen met haar te communiceren in haar eigen taal, tenminste dat dachten we. Ilse dacht er het hare van. Ik ook trouwens. Een honderdtal verschillende uitdrukkingen zag ik in haar fijne gezichtje voorbij komen. Haar moeder, die haar toch beter zou moeten kennen, riep uit; "Moet je zien..., kijk dan, ja hoor 't is duidelijk. Ilse de she-devil!!" Ach we kennen de moeder gelukkig goed, "dat rooichie" uit Barger-Compas. Volgens overlevering was ze zelf vroeger ook zo'n duveltje. Ik kan bijna niet wachten tot het moment dat Ilse en ik samen met kwast en verf aan de gang zullen gaan. De mensen zullen zich dan nog verbazen over haar kunsten dat weet ik zeker. Trouwens dat geldt voor al onze kleindochters hoor. Ik heb wat leuke foto's van haar gemaakt waarvan ik er hier een laat zien zodat jullie zelf kunnen oordelen en zeg nou zelf, is het geen engeltje?